ما مدت هاست اسیریم…اسیرخیابان تاریک امید،کوچه های بن بست دوست داشتن و پلاک زندگیای دوست! خشت خشت بنای زندگی ،حسرت و آه و بیکسی است.من بیکسم،تو بیکسی،آنکه رفت بیکس بود و آنکه می آید بی کس است.مانده ام چرا برای هم کس نمیشویم؟!چرا ضماد زخم های هم نمیشویم؟!چرا عربده سکوت را نمیشنویم؟!مانده ام چرا به … ادامه خواندن شعر/گفت و گویی با خویشتن